شبکه سازی صادرات زمینه ای برای شکوفایی و برندینگ شرکت‌های دانش بنیان

حسن افتخاریان در این دوره پیرامون الزامات شبکه سازی تجاری برای بنگاه های دانش بنیان صحبت کرد. ایشان ضمن تشریح حوزه های تجاری‌سازی و الزامات موجود در آن، بیان کرد: امروزه در دنیا مبحث توسعه بنگاه های دانش بنیان به شکل وسیعی به خصوص در حوزه تحقیق و توسعه، به فعالیت های بین‌المللی آن ها بر میگردد. اگر شرکت ها بخواهند که به رشد خود ادامه دهند و در سطح مناسبی از کسب و کار باقی بمانند، باید علاوه بر اهمیت و ارزش قائل شدن به موضوع تولید و توانمندی های تولیدی خود، به موضوع توانمندی های بازاریابی و تعاملات بین‌المللی هم توجه به سزایی داشته باشند.
اکثر حوزه های دانش بنیان حول دانش فنی و تخصصی شکل می‌گیرد که به طور معمول این شرکت ها قادر به جذب دانش بازاریابی و نکاتی که باید در تعاملات بین الملل رعایت شود، نیستند و یا این شرکت‌ها را با ریسک و هزینه‌های زیادی مواجه می‌کنند که اصلا مقرون به صرفه نخواهد بود. فلذا لازم است این شرکت‌ها برای شکوفایی و برندینگ خود، شبکه سازی کنند.
افتخاریان بخشی از ضرورت دلایل ایجاد شبکه سازی را ضعف شرکت‌ها در تامین منابع لازم برای هدایت خود و باقی ماندن در عرصه کسب و کار دانست. وی در ادامه گفته های خود دلیل موفقیت شرکت‌هایی که در عرصه بین الملل فعالیت می کنند را به این پرسش‌های اساسی ربط داد؛ چقدر شرکت ما تخصصی است؟، چقدر شرکت ما به عنوان شرکت نوآور شناخته شده است؟، چقدر شرکت ما می‌تواند در زمینه تحقیق و توسعه با سایر شرکت ها در نقاط مختلف دنیا همکاری داشته باشد؟
ایشان تاکید کرد: اگر هر صنعتی در حوزه دانش بنیان اهمیتی برای کشورها داشته باشد و موضوع تجاری شدن آن‌ها در راستای اهداف کشورها باشد، قطعا این کشورها زیرساخت هایی را فراهم می‌کنند تا این بنگاه‌ها بتوانند تعاملات بین‌المللی خود را راحت‌تر گسترش دهند.
افتخاریان در این دوره الزامات حضور در عرصه‌های بین المللی که بنگاه‌ها را ناگزیر به سمت شبکه سازی و همکاری با سایر بنگاه هایی که با کسب و کارشان در ارتباط هستند سوق می‌دهد تا بتوانند به فعالیت‌هایشان ادامه بدهند، را به طور کامل تشریح کرد. وی ضمن اشاره به نمونه هایی از این نوع قراردادها و همکاری‌ها گفت بخشی از ایجاد شبکه های صادراتی به تشکیل کنسرسیوم مناسب برای توسعه فروش محصولات برمیگردد. این کنسرسیوم‌ها به دلیل اینکه خود شرکت‌ها سهام دار اصلی آن‌ها هستند، متعهد می‌شوند که ضمن وفاداری، کارهای بازاریابی و توسعه صادرات و فروش را برای شرکت ها انجام دهند.
وی با بیان نکات شکل‌گیری این کنسرسیوم ها گفت: ایجاد این کنسرسیوم ها نکات قابل توجهی در بخش‌های اعتمادسازی و شبکه سازی نرم دارد که شرکت‌ها باید به آن‌ها توجه کنند. ایشان همچنین نحوه تدوین یک اساس نامه که بتواند در بلندمدت کسب و کار شرکت را تقویت کند را تشریح کرد.
در بخش دیگر این دوره، افتخاریان نحوه همکاری شبکه ای با شرکت های مدیریت صادرات تحت عنوان export management companyها را مطرح کرد و چگونگی شناسایی، وظایف کلیدی و دلایل انتخاب این شرکت ها را توضیح داد.
ایشان با بیان دقیق تفاوت شرکت های بازرگانی با مدیریت صادرات، به بررسی انواع استراتژی های نفوذ به بازارها پرداخت و درانتها به سوالاتی از قبیل تولید با برند دیگر کشورها که بعضی کشور ها در دوران تحریم مجبور به این کار می‌شوند توضیحاتی داد و در راستای این سوال، مفهوم برندهای مشترک کالا ها را توضیح داد.